www.poezjaliryczna.fora.pl

Janek Gawarecki

Jesienna niedziela łzami spływa rzewnie, samotność upiorna
i serce już słabnie, liście opadły a ciebie wciąż niema
czegoż się jeszcze spodziewać?

Klepsydra zastyga, usta są nieme a oczy woskowe, zamglone
nic nie dostrzegą ja jednak wciąż czekam i wiatr wierny wyje
a cienie pytają dlaczego?

Już buty do drogi puściły korzenie, autobus odjechał ostatni już
zmierzchem, ja jednak wciąż czekam może świeży ranek
głos mi twój przyniesie?

Gdy sen mroźny minie jesień się rozświetli a zorzą wstanie poranek,
może właśnie wtedy oddech twój usłyszę, głos wzejdzie szeptem
a kamień tęsknoty odpadnie.

Bursztyn

Janku!Wzruszający wiersz, poruszył mnie do głębi serca.Niby to tylko wiersz a ja wyczuwam w nim Twoje nastroje i bardzo mnie to martwi.Proszę, nie bądż smutny.Wszyscy tam idziemy i wszyscy tam się spotkamy.Pozdrawiam z promykiem słońca, ktore niespodziewanie się pojawiło Smile

))

Gość

bardzo podoba mi się ten wiersz...czytałam go plynnie do 3 strofki...tam jest chyba przezutnia z pierwszego wersu do drugiego, zmodyfikowałabym to jakoś bo zatrzymuje...jednak pozniej poplynelam nadal i wzruszylam się trescia:)

Daria Dziedzic

I kolejny, pełen podziwu wiersz:) Od CIebie Janku warto się uczyć Smile