www.poezjaliryczna.fora.pl

Daria Dziedzic

1. Bez rozpędu

przez meandry życia
próbujesz się prześlizgnąć
i już wiesz że nie da się

przekroczyć pewnych barier
za ciasne zakola układów
nie pomogą w poznaniu prawdy

misterium drogi musi przebiec
łagodnie bez gryzących
wspomnień aby dotrzeć do celu
bez urazy

2. Pamięć

spróbuj zapomnieć
wiesz że nie jest łatwo
wciąż gryzą ciebie mole z przeszłości

co dzień sięgasz po butelkę
ale tylko ty widzisz w niej rozwiązanie
błędów sprzed lat

myślę że gdybyś chciał
wydobyć z siebie duszę
nie omijałbyś zaryglowanych drzwi

3. Spacer nocą

Właśnie w tej chwili
wypiłam kawę z cynamonem
a ty wyciągasz mnie na spacer

W sumie dlaczego nie
Ostatnio tak rzadko korzystam
ze świeżego powietrza

A dziś podobno mają mówić
świerszcze ludzkim głosem
i chować się w nasze włosy

Właśnie w tej chwili
jesteśmy na plantach ale
nie słychać świerszczanej paplaniny

Wszędzie jakaś martwa cisza
i pustka więc może i my
jesteśmy tu zbędni

4. Nie piszę już wierszy

w dzisiejszy dzień
nie piszę już wierszy kochany
pozbywam się poezji z głowy
wbijam w realności ton

biorę się za zamiatanie podłogi
ścieranie kurzu układanie książek
bo przecież niedługo święta

muszę kupić opłatek
zrobić dwanaście potraw wiesz
twoja mama nie daruje

jak nie będzie barszczu z uszkami
kapusty z grochem i karpia
no i nie możemy zapomnieć o cieście

więc na razie wiersze idą w odstawkę
nie gniewaj się na mnie
proszę

5. Zły dotyk

dotykałam cierpienia
czułam jak drżały mu skrzydła
może za bardzo wbiłam się w nie palcami

ale chciałam poczuć
ich miąższ by powiedzieć bliskim
że wiem jaką tajemnicę

kryje w sobie jego ciało
chciałam poczuć na własnej skórze
zapach jego potu i przeklęłam dzień na zawsze

dotykałam cierpienia
myślałam że zrozumie istotę dotyków
ale nie powiedziało nic

odwróciło się na pięcie
zagwizdało na taksówkę i odjechało
tam gdzie pieprz rośnie

Waldemar Kubas

kilka wierszy jest mozaiką wyraźnie zróżnicowaną. Nie umiałbym znaleźć wspólnej osnowy, łączącej nici czy jednoczącej myśli przewodniej dla tej barwnej mozaiki. Ale to nie jest zarzut. Każdy z wierszy jest interesujący i wart głębszego zastanowienia. O ile ostatni z całego cyklu w przejmujący sposób przywołuje cierpienie, jakkolwiek szczegółowo tu nie nazwane, to wcześniejszy wiersz przynosi odrobinę ciepła z racji podjęcia tematu (bliskich nam) Świąt Bożego Narodzenia.

Daria Dziedzic

dziękuję za tak ciepłe słowa Waldku:) Smile

cieszę się, że jesteś Smile

Waldemar Kubas

Miło mi Dariu, ja dziękuję za dobrą poezję.

Daria Dziedzic