www.poezjaliryczna.fora.pl

Dunia

metamorfoza

gdzieś pomiędzy
wiatrem a łanem zboża
w kłosach sypiących
ziarnem w ziemię
pomiędzy słońcem
a piegiem na twarzy
minęła zaledwie chwila
lecz zdążył
zabłysnąć uśmiech
gdy rozśpiewał skowronek
radości trele
upadła cisza...

podniosłam się
z pustki rąk i słów
by zrozumieć
jak szczęście chwytać
w serce spragnione
marzeniami wykrzyczeć
pustych nocy katusze
a miłością wyleczyć
płaczące wiersze
i spękaną
duszę
............

Mgiełka · Gość

....płaczący wiersz...delikatny i liryczny..

Bursztyn

A więc podniosłaś się i to jest piękne, wiersz także Smile

))

stresozerca

czarujesz
czary gorące
rozczulasz
jak ciepłe słońce
budujesz
poezją wyznań
czy kochasz
szybko się przyznaj

odbieram
liryczne westchnienia
powodują
chwile zapomnienia
rozczytuję
metafory wierszy
przeżywam
jak po raz pierwszy
działają
tak zdecydowanie
zaczaruj
i niech tak zostanie..
Pozdrawiam.

Daria Dziedzic

pięknie, wzruszyłaś mnie tym wierszem:)

Waldemar Kubas

...i ja się wzruszyłem (miejsce na uśmiech).