www.poezjaliryczna.fora.pl

senior

BAJKA O BIEDRONKACH

Napotkałem w lesie domek ,
gdym na spacer sobie szedł.
Wśród czerwonych stał poziomek
i bielutki był jak śnieg.
Domek był jak wszystkie domki,
szklane okna miał i drzwi.
I mieszkały w nim biedronki,
naliczyłem ich aż trzy.
Na listeczku miały spanko,
pod kołderką z nocnej mgły.
Pająk droczył się z firanką.
Zaś dniem żuk naprawiał drzwi.
A biedronki jak biedronki,
gdzieś fruwały całe dnie,
do ogrodów i na łąki,
by z pożytkiem spędzić dzień.
Kiedyś Adaś szedł ze szkoły
i napotkał jedną z nich,
bardzo z tego był wesoły
i powiedział wierszyk w mig.
- Barwna krówko skocz do nieba,
przecież piękne skrzydła masz
Anioł da ci kromkę chleba
i pozwoli ci tam spać.
Dwie biedronki co zostały,
spotkał ich tragiczny los,
jedną zjadł wróbelek mały,
druga... - to ofiara szos.
Dziś już wiecie, że najlepiej,
pierwszej przydarzyło się,
mieszka cicho sobie w niebie
modli się za siostry dwie.
A na koniec drodzy moi,
morał dla biedronek jest:
wszędzie zło na drodze stoi,
więc do nieba śpieszcie się.

Bursztyn

Taki wiersz z morałem dla dorosłych i dla dzieci.Jak zwykle ja na tak, pozrdawiam.Bardzo lubię biedronki:)))

senior

Bardzo dziuekuję Ci "Bursztyku" jesteś tą osobą, która na każdy mój wiersz ma określone zdanie. Najczęściej jest zawsze pozytywne.Nie wiem co jest przyczyną, że tak dużo jest czytających a mało wydających opinię o zamieszczonym utworze. Nie dotyczy tylko mnie, ale wielu znas tu zamieszczajacych swoje utwory.... Jedna Ty jedynie nie zawodzisz. Jeszcze raz dziękuje i serdecznie pozdrawiam.