www.poezjaliryczna.fora.pl

dziadek

mnie rzeko
swarliwym odcieniem błękitu
na głazach zmieniona we wściekłość
w zakolach szemrząca cicho

ku tobie się chylą drzewa spragnione
by hołdy ci składać w pokłonie
i wierzby tu myją włosy zielone
tataro chmielowym szamponem

w cichej zatoczce niebo się przegląda
jak w lustrze w oprawie z sitowia
nad dnem kamienistym wrzeciono pstrąga
przemknie jak zjawa tęczowa

jak okręt podwodny dropiata traszka
bobruje z rakiem w szuwarach
gdy lotem koszącym przeleci ważka
topiki w dzwony biją na alarm

tu zorze wieczorne się roją
przed snem ziewają kwiaty
nim gwiazdy jak sarny do wodopoju
powiedzie księżyc rogaty

torpeda

...a Ty dziadku czarujesz swoimi wierszami...muszę dziś popatrzeć na ten księżyc jak wygląda z rogami ...hihihi

Mgiełka · Gość

......piękny krajobraz namalowałeś.....obrazowy,subtelny wiersz...a ja chętnie poszłabym na spacer...