www.poezjaliryczna.fora.pl

senior

OGROMNA GÓRA

Jako dziecko wiosenną łąką,
biegałem na pagórek,
bo bardzo chciałem nieba dotknąć,
za tą srebrzysta chmurą.

A gdy przyszły spadziste stoki,
(wciąż trzeba się mozolić),
to uciekały gdzieś obłoki ,
nie mogłem ich dogonić.

Życie w nas jest ogromną górą,
sięgającą bram nieba.
Szczytu nie widać , jest za chmurą,
a nam się wspinać trzeba.

Idąc wyżej, aż tam gdzie skały,
nie patrz wstecz. Przypnij linę!
Bo ci co się w dół oglądali,
spadli ze skał w dolinę.

Daria Dziedzic

interesujący morał pozdrawiam serdecznie co by nie spaść Smile

stresozerca

całe życie spinamy się na coraz wyższe góry..Pozdrawiam.

Mgiełka · Gość

....nie oglądaj się za siebie idź do przodu.....