www.poezjaliryczna.fora.pl

Daria Dziedzic

Wypisany mam na twarzy
niewielkimi literami,
co je zmyje zimna woda.
Niedościgły w swoich łowach
będzie ciągle tropił czule,
moje dłonie, spojrzeń strumień.
Aż się schowam i mu zwieję,
gdzieś do szafy, w ciepłą wełnę.
Lecz ja chcę go trochę dręczyć
mnóstwem westchnień, pękiem pejczy,
aby dał mi wreszcie spokój,
odszedł sobie gdzieś po zmroku,
choć na dobę albo dwie,
bym złapała świerszcza w wiersz.
Potem może przybiec nagle,
by zatrzymać stosem zaklęć,
w ciepłym łóżku, płynnej kołdrze
zasnąć mocno tak jak modrzew.

Eliza

Ciekawie opisałaś senność, tak przynajmniej odczytałam.Tak czy inaczej podoba mi się potok metafor,pozdrawiam.

Daria Dziedzic

tak, nie pomyliłaś się Elizo, dzięki za zajrzenie:)

Mgiełka · Gość

....piękne metafory...sypiesz nimi jak z rękawa...

Daria Dziedzic

chyba w nim siedzą zaklęte:)