www.poezjaliryczna.fora.pl

senior

WE DWOJE

Usiądźmy na progu naszych trosk i zdarzeń,
wsłuchajmy się w ciszę gwieździstego pola,
chyba można jeszcze oczekiwać marzeń,
nadsłuchiwać wiatru, czy nas ktoś nie woła.

Chyba można jeszcze zapleść razem dłonie
i czekać kto pierwszy blask świecy zapali.
W mroku widać lepiej, jak żar serca płonie,
siedząc bliżej, lepiej można się wyżalić.

Bursztyn

Seniorze, nic nie poradzę, ale czytając Twoje wiersze przenoszę się w inną rzeczywistość.Piękny wiersz.Pozdrawiam.

jaleku

...przepięknie piszesz, Seniorze...
...Twoje wiersze można czytać bez końca...
...pozdrawiam:)

Agnes Magnes

Wiersz uroczy- wspaniały, budzi wyobraźnię!
pozdrawiam serdecznie!