www.poezjaliryczna.fora.pl

senior

ZAWSZE TU PRZYJEŻDŻAMY

Zawsze gdy tu przyjeżdżamy,
do ogrodu naszych wspomnień,
to przyjeżdża razem z nami,
coś co nie można zapomnieć.
Jak motyle co przetrwały,
obudzone świtem marzeń,
na okiennym szkle płakały,
starsza pani i pan. Razem.
To tu w oknie bez firanek
i czerwonych pelargonii,
zostawili swoją pamięć,
której nie mogą zapomnieć.

Zawsze gdy stąd odjeżdżamy,
tam skąd żeśmy przyjechali,
zabieramy z sobą pamięć,
by blask słońca jej nie spalił.
A motyle dwa na szybie,
będą czekać tu barw lata,
na kogoś kto może przybiec,
i nie musi ciągle płakać.
W oknie będą już firanki,
może kwiaty pelargonii...
Inny pan do swej kochanki
nocą będzie w okno dzwonił.

babajaga · Gość

do ogrodu naszych wspomnień,
oj wspomienia...ładnie

stresozerca

wspominać trzeba.Ładnie..

Bursztyn

Piękny wiersz pełen wspomnień,wart zadumy.Podoba m się Smile