www.poezjaliryczna.fora.pl

Rosa

W warsztacie wiszą moje małe metanoje.
Na półeczkach czekają myśli w słojach.
W skrzynce słów brakuje tylko powietrza.

Przeglądam zasoby i pocę się. To stan twórczy,
drażniąca neurony kropla na nosie zazwyczaj
inspiruje nawet hipopotama bez żalu.

Potrząsam, przygniatam, uciskam, aż zmieszczę
w niedużej foremce każdą z części pasztetu.
Wkładam do pieca i przypalam na czarno.

Waldemar Kubas

Nie powiem, żebym ten wiersz w pełni rozumiał (nie jest to bynajmniej zarzut). Owszem, Twój wiersz Roso mi się podoba, zaciekawia i intryguje. Być może chodzi w nim o zmaganie się poety ze słowem, proces twórczy, który generalnie jest sztuką trudną i bywa nie lada wyzwaniem?

Pozdrawiam Autorkę miło i z uśmiechem.

Ps. Próbowałem znaleźć w słownikach te metanoje i nie udało mi się (uśmiech).

Rosa

metanoja to termin oznaczający gotowość na zmianę (tak najprościej, w wikipedii znajdziesz bardziej szczegółowo), wiersz jest o tym, że warsztat słów jest jak należy, całkiem i owszem bogaty, podjęto wszystkie konieczne czynności by upiec wiersz (pasztet), przeżyto z należnym pietyzmem męki twórcze w ilości, według fachowców wystarczającej, włożono półprodukt do pieca, na tyle zdrowasiek ile się należy, a i tak po tych wymaganych od procesu twórczego przez speców rytuałów wyszło nico;)

trochę między wierszami powinno się dać odczytać, że jakoś tak bywa, że artysta prawdziwy ma charyzmę, za nim się idzie , on ustala normę, a inni jej przestrzegają, ale pytanie czy ci co przestrzegają, zajdą daleko? czy tylko zostaną okrzyknięci twórcą poprawnym, twórcą poczytnym itp. ale czy wielkim?

uffff rozgadałam się

pozdrawiam Smile

Waldemar Kubas

Bardzo dziękuję Roso za tak szczegółowe i interesujące dopowiedzenie. Wiem już teraz prawie wszystko na temat wiersza (miejsce na uśmiech).

Pozdrawiam miło.

Rosa

Również pozdrawiam i dziękuję za okazane zainteresowanie:)

czcionka

Z poprzednich wypowiedzi już wiem o czym jest wiersz. Mogę tylko dodać, że pomysł na "produkcję" miałaś świetny. Pozdrawiam cieplutko... Basia.

Rosa

Bardzo dziękuję Basiu. Dziękuję i jeszcze raz dziękuję. To tak jakby z mrozu wejść do ciepłego pomieszczenia. Tak tu u Was ciepło i miło.

Pozdrawiam z wieloma uśmiechami skierowanymi do Was:)