www.poezjaliryczna.fora.pl

Agnes Magnes

Jak obcy sobie, siedzimy
ze wzrokiem zamyślonym.
Wpatrzeni niby w siebie
a zapatrzeni w chmury.

Uczucia twe, jak sól w morzu
co posmakować można...
lecz nigdy ich zobaczyć
ukrytych w tobie nie można.

I dłużej już nie mogę
szukać twych myśli ukrytych,
bo cisza w której krzyczysz
nie mieści się w serca logiki.

Tak co dzień gasisz słońce
Zasłaniasz uczucia chmurami,
by potem przy blasku księżyca
na nowo w sercu rozpalić.

Nadzieja, że się zdarzy
w zielonym liściu ukryta,
który za każdym razem
za jakiś czas usycha.

Więc może kluczem do prawdy
są słowa których nie ma...
by serce biło z potrzeby
a nie z przyzwyczajenia.

Waldemar Kubas

Mamy oto wiersz, który rzuca światło na relację dwojga bliskich sobie osób (dziewczyna - chłopak; kobieta - mężczyzna). Jednak coś między nimi jak gdyby już się zepsuło. Tak to przynajmniej wygląda od strony podmiotu lirycznego, który zdaje nam sprawę z owej relacji.

Temat wiersza nienowy (to oczywiście nie zarzut) i podany w ładny i interesujący sposób. Ogólnie wiersz prawdziwy i to jest jego podstawowy atut. Znaczący jest również sam tytuł wiersza Mgła, wskazujący na pewną niejasność w relacji tych dwojga osób.

Jak chodzi o stronę formalną utworu, można by się dopatrzyć jakichś drobnych niedociągnięć. Przede wszystkim może sformułowanie w serca logiki jest niefortunne.

Tak to widzę Agnieszko (miejsce na uśmiech).

Agnes Magnes

Witam Waldku miły Smile

dziękuje za Twoją czujność i cenne wskazówki, przepraszam za nieco niefortunne sformułowania w wierszu, no cóż zdarza się najlepszym;) jak wymyślę to postaram się poprawić ...
pozdrawiam cieplutko:)

Waldemar Kubas

Witaj miła Agnieszko. Cieszę się, że rozumiesz i nie bierzesz mi za złe, kiedy wypatrzę jakaś małą usterkę. Oczywiście nie spieszy się, to przecież Twój wiersz i spokojnie sobie pomyśl, nikt Cię nie będzie poganiał.

Pozdrawiam cieplutko

Agnes Magnes

Nigdy nie biorę za złe dobrych rad miły Waldku:) wręcz odwrotnie, dziękuje, że w ogóle czytasz moje wiersze:)

Waldemar Kubas

No to miło, że jest wzajemne zrozumienie, a dla mnie ponadto radość z czytania Twoich wierszy (miejsce na uśmiech).

czcionka

Twój wiersz osnuty smutną mgłą tak realnie mówi o chłodnej ciszy, która studzi, studzi, studzi... najbardziej podoba mi się ostatnia zwrotka jako puenta tak bardzo prawdziwa. Pozdrawiam serdecznie... Basia.

Daria Dziedzic

Waldek ma talent do interpretacji, więc mu przyklasnę, a Autorce wielkie buzi:) Smile